Conclusies

T. van der Poel en Omroep Gelderland hebben in het artikel “Nieuwbouw in Lienden stuit op protest: ‘Dit gebied is totaal ongeschikt’” bericht over een geschil tussen buurtbewoners en de gemeente naar aanleiding van plannen voor de bouw van woningen. Omdat een rapport over het oppervlaktewater van Ingenieursbureau Land (klaagster) deel uitmaakt van het dossier en door een deskundige wordt gebruikt om uitspraken te doen over het grondwater, mocht het bureau met naam worden genoemd. Voor zover al sprake is van een diskwalificatie, heeft Omroep Gelderland voldoende wederhoor toegepast door de gemeente als opdrachtgever te benaderen. Er bestond geen aanleiding te rectificeren. De klacht is daarom ongegrond.

RTV Utrecht heeft bij het artikel met de kop “Raadsvergadering loopt uit de hand, burgemeester Dijksma belaagd door pro-Palestina demonstranten” een foto geplaatst waarop onder meer de heer A. Siam (klager) is te zien. Het is journalistiek en maatschappelijk relevant om over de protestactie te berichten en de privacybelangen van klager zijn hierdoor niet disproportioneel geschaad. De foto is genomen in een openbare ruimte tijdens de protestactie die in de publicatie wordt beschreven. Met het deelnemen aan die protestactie had klager ermee rekening kunnen en moeten houden dat media daaraan aandacht zouden besteden en dat hij op illustratief beeldmateriaal zou zijn te zien. Hij wordt verder niet met naam genoemd en zowel uit het onderschrift als het geheel van de publicatie blijkt dat bij het maken van de foto nog geen sprake was van belaging. De klacht is daarom ongegrond.

De Raad voor de Journalistiek ziet geen aanleiding om de conclusie RvdJ 2025/14 over een klacht van Carbon Tanzania Ltd. tegen M. Hooft van Huysduynen, J. Juffermans en Trouw te herzien. Trouw heeft niet aannemelijk gemaakt dat de Raad zijn conclusie op basis van onjuiste constateringen heeft genomen. Dat verzoekster zich niet kan vinden in de overwegingen en het oordeel van de Raad, is onvoldoende om een verzoek tot herziening te honoreren.

S. Rood en het Eindhovens Dagblad (hierna gezamenlijk: het ED) hebben in de artikelen “’Buren maken elkaar én gemeente het leven zuur’” (print versie) en “Burgemeester Nuenen klaar met burenruzies en bezwaarprocedures, ‘ambtenaren werken zich compleet de tandjes’” (online versie) aandacht besteed aan bestuursrechtelijke procedures waarbij de heren H.R.R.E. Jager en R. Kuijpers (klagers) zijn betrokken. Klagers zijn voor een breder publiek herleidbaar en worden in het artikel gediskwalificeerd. Dit brengt mee dat wederhoor had moeten worden toegepast en dat is ten onrechte nagelaten. De klacht is daarom gegrond. De Raad doet de aanbeveling aan het ED om deze conclusie ruimhartig te publiceren.

C. Klomp heeft in het artikel “Burgerjournalisten nemen zichzelf totaal niet serieus” ook aandacht besteed aan E.M. Donk (klager). Hierbij heeft Klomp de ten aanzien van klager gestelde feiten niet afdoende onderbouwd. Ook heeft Klomp ten onrechte nagelaten om wederhoor bij klager toe te passen. De klacht is daarom gegrond. De Raad doet de aanbeveling aan Klomp om deze conclusie ruimhartig te publiceren.

S. Paauw en Medisch Contact (hierna gezamenlijk: Medisch Contact) hebben in het artikel “Loopbaan buitenlands gediplomeerde artsen on hold door wachten op toets” aandacht besteed aan de wachttijd voor de toets die artsen van buiten de Europese Unie moeten doen om in Nederland hun beroep als arts te kunnen oppakken. Dr. P.G.P. Herfs (klager) heeft een klacht ingediend, omdat hij niet als bron is vermeld. Naar het oordeel van de Raad zijn de bronnen op adequate wijze weergegeven. Er is kennelijk een discrepantie ontstaan tussen de verwachting van klager om als bron te worden vermeld en de journalistieke werkwijze. Dit valt Medisch Contact echter niet te verwijten. Verder heeft Medisch Contact de klacht op zorgvuldige wijze afgehandeld. De klacht is daarom ongegrond.

J. Haspels en het AD (hierna gezamenlijk: het AD) hebben in de zesdelige ‘true crime’ podcastserie “Het Habbo-mysterie” aandacht besteed aan een conflict tussen klager en een Scheveningse familie. Na het inwinnen van deskundigenadvies heeft de Raad de klacht beoordeeld aan de hand van de Leidraad en de gangbare uitleg daarvan. Nu niet is gebleken dat sprake is van een waargebeurde misdaad noch dat daarvoor een gegrond vermoeden bestaat, is de classificatie ‘true crime’ onzorgvuldig. Daarnaast is de berichtgeving eenzijdig en tendentieus, onder meer omdat ten behoeve van de luisterervaring informatie is achtergehouden, waarbij geen deugdelijk wederhoor is toegepast door klager pas in de vijfde aflevering aan het woord te laten. In zoverre is de klacht gegrond.
Het stond het AD echter vrij om een bepaalde mate van sympathie te laten blijken voor de Scheveningse familie. Daarnaast is niet gebleken dat de privacy van klager op ontoelaatbare wijze is aangetast. Verder is niet gebleken dat de podcast relevante onjuistheden van feitelijke aard bevat. Ten slotte is de weergave van de expertanalyses journalistiek relevant en toelaatbaar. Dat klager het niet eens is met de conclusies van de ingeschakelde deskundigen kan het AD niet worden verweten. Op deze punten is de klacht daarom ongegrond.
De Raad doet de aanbeveling aan het AD om deze conclusie ruimhartig te publiceren.

De Raad voor de Journalistiek ziet geen aanleiding om de conclusie RvdJ 2025/9 over een klacht van verzoeker tegen het Reformatorisch Dagblad te herzien. Dat verzoeker zich niet kan vinden in de overwegingen en het oordeel van de Raad, is onvoldoende om een verzoek tot herziening te honoreren. Verzoeker heeft niet aannemelijk gemaakt dat de Raad zijn conclusie op basis van onjuiste constateringen heeft genomen. Verder is niet gebleken dat de conclusie tot stand is gekomen in strijd met de in het Reglement vastgestelde procedures. Ook is niet gebleken dat de conclusie van de Raad afwijkt van vergelijkbare, relevante conclusies. Ten slotte is geen sprake van elementen van het journalistieke proces waarover de Raad zich niet eerder heeft uitgelaten, op grond waarvan een herbeoordeling zou zijn geboden.

Klaagster heeft mede als woordvoerder van een collectief geklaagd over de handelwijze van E. van Wieringen. Voor zover de klacht is ingediend namens het collectief behandelt de Raad de klacht niet inhoudelijk, omdat het collectief niet als rechtstreeks belanghebbende kan worden beschouwd. Voor zover klaagster heeft geklaagd over gedragingen die hebben plaatsgevonden in de omgang tussen haar en Van Wieringen en een overwegend persoonlijk karakter hebben, is de Raad onbevoegd daarover te oordelen. Voor zover de klacht betrekking heeft op het benaderen van klaagster als bron, is deze gegrond. Door onder een schuilnaam en op dwingende toon contact met haar te leggen, heeft Van Wieringen op journalistiek onzorgvuldige wijze gehandeld. De Raad doet de aanbeveling aan Van Wieringen deze conclusie ruimhartig te publiceren.

S. Peek, H. Schiffers en NRC hebben in het artikel “De oorlog in Oekraïne door de ogen van deze Nederlandse vredesactivist: ‘Oekraïne is een heel ingewikkeld land’” een interview met J. de Jonge (klager) gepubliceerd. Hoewel de uitnodiging voor het interview summier is opgesteld, is geen sprake van misleiding omtrent de insteek van het interview. Klager had erop bedacht kunnen en moeten zijn dat ook andere onderwerpen aan bod konden komen. Het had op zijn weg gelegen om het gesprek te beëindigen, indien hij niet verder had willen meewerken, maar dat heeft hij niet gedaan. Verder is niet gebleken van een vertekende of onjuiste weergave van de visie van klager. De klacht is daarom ongegrond.